Gegevens en onderzoek rond politiegeweld en racisme bij de Belgische politie zijn op een paar uitzonderingen na onbestaande. Het laatste visiedocument van de Algemene Inspectie bevestigt deze vaststelling. Bovendien neemt het bestaande wetenschappelijke werk bijna nooit de ervaringen van slachtoffers mee maar eerder van politiemensen. Lokale en wetgevende initiatieven en experimenten worden opgestart om identiteitscontroles te registreren om etnisch profileren te voorkomen, maar de registratie van etniciteit blijft een gevoelig onderwerp bij zowel beleidsmakers als bij de betrokken gemeenschappen. Het is echter absoluut noodzakelijk dat die gegevens bestaan om discriminatie aan te pakken. 

Het beperkte aantal databanken over politiegeweld, klachten of rechtszaken (verstrekt door de instantie voor gelijke kansen Unia, het Comité P en de algemene inspectiedienst van de federale politie en de lokale politie (AIG)) zijn niet volledig genoeg en vertellen ons weinig of niets over de profielen van de slachtoffers. De gemeenschappelijke databank met de klachten geregistreerd bij het Comité P en de AIG bevat geen informatie over de aard van de zaken. 

Wij bevelen aan dat een gemeenschappelijk register wordt opgericht waarin alle klachten over alle vormen van politiegeweld worden geregistreerd, met inbegrip van informatie over de culturele achtergrond en de genderidentiteit van degenen die de klacht indienen. 

Wij bevelen academici aan verder onderzoek te doen naar politiegeweld en prioriteit te geven aan onderzoek dat rekening houdt met de doorleefde ervaringen van slachtoffers. Werk hiervoor samen met vertegenwoordigers van middenveldorganisaties, activisten en ervaringsdeskundigen.