Wij concluderen dat de strijd tegen politiegeweld een bij uitstek politieke strijd is. Onderzoek, gegevens, getuigenissen en transparantie kunnen ons meer leren over de aard van het probleem en de mogelijke oplossingen. Maar in wezen zal het erop aankomen dat de verschillende politieke en sociale actoren, met inbegrip van de maatschappelijke organisaties, het probleem erkennen en besluiten dat het onverenigbaar is met een vrije en rechtvaardige samenleving, en een bedreiging vormt voor de sociale samenhang en de algemene veiligheid. Dit zal politieke moed vergen van de verantwoordelijken: ministers, voorzitters van politieke partijen, leiders van maatschappelijke organisaties en politie. 

Jeugdwerkers, leraren, ouders, slachtoffers, activisten en journalisten zijn al de strijd aangegaan om hun gemeenschap te beschermen tegen politiegeweld. Voor hen is het een bijna dagelijkse ervaring, die hun veiligheid en de sociale cohesie in de buurten waar zij wonen bedreigt. Het is nu aan de institutionele machthebbers om zich bij hun strijd aan te sluiten.

Wij pleiten ervoor om in de verschillende Belgische parlementen parlementaire onderzoekscommissies te laten plaatsvinden naar politiegeweld, die moeten uitmonden in bindende resoluties en wetteksten, overeenkomstig internationale mensenrechtenverdragen.